Mediacja jako dobrowolny sposób polubownego rozwiązywania sporu w sprawach cywilnych może być prowadzona w każdym przypadku, gdzie prawo dopuszcza zawarcie ugody/umowy, w której wynik postępowania zależny jest od woli stron. Pozwala ona na dochodzenie i kształtowanie swoich roszczeń w aktywny sposób, mając nieustanną kontrolę na każdym etapie postępowania mediacyjnego, w obecności bezstronnego, neutralnego i wykwalifikowanego mediatora.

Niewątpliwym, obopólnym dobrodziejstwem wskazującym na mediację jest rozmowa stron pozostających w sporze w przyjaznej, bezpiecznej i poufnej atmosferze, która zdecydowanie korzystniej wpływa na rozwiązywanie problemów niż ta, którą możemy zastać już na postępowaniu sądowym.

W kwestii długości postępowania mediacyjnego sprawa ta kształtuje się dwojako.

Mediacja podjęta przez strony dobrowolnie – przed postępowaniem sądowym nie ma ściśle wytyczonego czasu, zatem ilość spotkań jest uzależniona od woli stron. Wskazane jest jednak by przystąpić do rozmów bez zbędnej zwłoki z uwagi na to by zażegnać konflikt w sposób skondensowany i spójny.

Inaczej sprawa kształtuje się w przypadku skierowania przez sąd. Postępowanie mediacyjne powstałe na skutek postanowienia sądu nie powinno trwać dłużej niż trzy miesiące, natomiast na zgodny wniosek stron lub z uwagi na ważny powód termin ten może zostać wydłużony jeśli będzie to miało wpływ na sprzyjający tok rozmów.

Najczęstszymi przyczynami wszczęcia mediacji są:

• spory o zapłatę
• sprawy w kontekście zawierania, wykonywania oraz rozwiązywania umów cywilnych
• sprawy w kontekście podziału majątku dorobkowego
• sprawy w kontekście zniesienia współwłasności
• sprawy dotyczące sporów sąsiedzkich
• spory o dział spadku
• szeroko rozumiane sprawy rodzinne
• sprawy pracownicze
• oraz wszystkie te, w których pojawia się konflikt na kanwie prawa cywilnego.