Powszechnie wiadomo, że istnieje wiele rodzajów osobowości, typologii charakterów oraz temperamentów ludzkich gromadzących w sobie wartości, które mogą być atutami ale mogą również stanowić zaczyn konfliktów. Różnorodne predyspozycje danego człowieka są indywidualną oraz naturalną cechą jednostki, która dąży do zachowania autonomii w środowisku obcych sobie osób jakim niewątpliwie jest miejsce pracy.

Niejednokrotnie jedynym współczynnikiem współpracujących ze sobą ludzi jest dobro i interes firmy zaś pozostałe aspekty funkcjonowania w grupie są często przyczyną konfliktów. Te dwa wymiary są jednak nierozerwalnie ze sobą połączone aby wykluczyć negatywną atmosferę w pracy jaką cechuje się destrukcyjna rywalizacja, nadmierny stres czy narastające spory uniemożliwiające prawidłowe funkcjonowanie firmy powodujące obniżenie wydajności i efektywności pracy oraz obniżenie standardów danej firmy niszcząc jej pozytywny wizerunek.

Mając na uwadze powyższe mediacje pracownicze mają na celu doprowadzenie stron do dobrowolnego i poufnego porozumienia się dzięki wypracowanym przez siebie rozwiązaniem w świetle wspomnianej autonomii. Zwiększa to prawdopodobieństwo przestrzegania ustalonych przez siebie zasad poniekąd nakładając odpowiedzialność za swoje słowa i ustalone założenia. Przyczynia się to również do poczucia sprawiedliwości oraz satysfakcji z poszanowania każdej ze stron i dowartościowania pracownika jako członka zespołu.

Cała ta procedura postępuje w obecności naturalnego i bezstronnego mediatora, który znając specyfikę stosunków pracowniczych pomaga w znalezieniu optymalnych rozwiązań uwzględniając interesy i potrzeby pracowników jak i pracodawców.

Przykłady sytuacji wszczynających mediację:

• załamanie relacji pomiędzy pracownikami, w tym pomiędzy pracownikami i przełożonym
• naruszenie równego traktowania w miejscu pracy (dyskryminacja, mobbing)
• wypowiedzenia warunków pracy i płacy
• rozwiązania umowy o pracę
• zbiorowych sporów z zakresu prawa pracy
• konflikty w zarządzie.