(źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Justynian_I_Wielki)
W styczniowo-lutowym artykule przedstawiłem mediację w starożytnej Grecji. Tym razem zapraszam do starożytnego Rzymu, aby przypatrzeć się procesom mediacyjnym w tamtej rzeczywistości. Jest to tym bardziej ważkie, że była to codzienność pierwszych chrześcijan, którzy w dalszych czasach mieli niebagatelny wpływ na rozwój mediacji w Europie, a później w świecie.
W starożytnym Rzymie instytucje polubownego rozwiązywania sporów, były na tyle rozwinięte, że to właśnie ich łacińskie nazwy stanowią etymologiczną genezę współczesnych alternatywnych metod rozwiązywania sporów i związanej z tym terminologii[1]. Jako przykład można wskazać słowa: mediare ? być w środku; concilitare ? pogodzić, jednoczyć, pozyskać;
conciliatio ? porozumienie; negotiatio ? interes; arbiter ? sędzia polubowny; stipulatio poene ? kara umowna, kara stypulacyjna, etc.[2] (…)
Autor: mgr , mediator Tomasz Brodowicz
[1] A. Kalisz, A. Zienkiewicz, Mediacja sądowa i pozasądowa. Zarys wykładu, Warszawa 2014 r., s. 107.
[2] Prawo rzymskie. Słownik encyklopedyczny, (red.) W. Wołodkiewicz, Warszawa 1986 r., s. 25 i n.